Ο νόμος Παρασκευόπουλου με δυο λόγια και οι φυλακες

Πολύς "ντόρος" γίνεται εδώ και 3 χρόνια για τον περιβόητο πλέον "νόμο Παρασκευόπουλου" του 2015. Ας δούμε ποια είναι εκείνη η παράγραφος που δημουργεί τα περισσότερα προβλήματα:
Το άρθρο 105 του ποινικού κώδικα αναφέρεται σε κατάδικους που δικαιούνται να απολυθούν.
Συγκεκριμένα η παράγραφος 1 του άρθρου 105 λέει:

Όσοι καταδικάστηκαν σε ποινή στερητική της ελευθερίας μπορούν να απολυθούν υπό τον όρο της ανάκλησης σύμφωνα με τις πιο κάτω διατάξεις και εφόσον έχουν εκτίσει:
α) προκειμένου για φυλάκιση, τα δύο πέμπτα της ποινής τους,
β) προκειμένου για πρόσκαιρη κάθειρξη, τα τρία πέμπτα της ποινής τους,
γ) προκειμένου για ισόβια κάθειρξη, τουλάχιστον δεκαεννέα (19) έτη.

Η παράγραφος 2 άλλαξε με το λεγόμενο "νόμο Παρασκευόπουλου" που είναι ο   νόμος υπ' αριθ. 4322  με τίτλο “Μεταρρυθμίσεις ποινικώνδιατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ ́ τύπου και άλλες διατάξεις”  με ημερομηνία 27 Απριλίου 2015

 

Από ότι βλέπουμε  αν κάποιος καταδικαστεί ας πούμε σε 5 χρόνια φυλάκισης, στα 2/5=2 χρόνια έχει βγει έξω. Αν αντίστοιχα καταδικαστεί σε 10 χρόνια φυλάκισης στα 4 χρονάκια έχει βγει έξω. Η προηγούμενη κατάσταση ήταν να βγαίνει στα 3/5 της ποινής. 

Δεν βλέπουμε να δίνεται κάποια εξήγηση ή κάποια αυστηρά κριτήρια για την εφαρμογή του νόμου. Δηλαδή με απλά λόγια ο αριθμός των ετών φυλάκισης που επιβάλλεται σε κάποιον ισχύει μόνο τυπικά και ποτέ δεν μένει κάποιος μέσα στην φυλακή για τόσα χρόνια όσα αποφάσισε το δικαστήριο.

Δεν βλέπουμε να γίνεται διάκριση ως προς το είδος των εγκλημάτων. Ότι και αν έχεις κάνει, αρκεί να μείνεις μέσα τα 2/5 της ποινής και μετά βγαίνεις. Αυτό κατά την άποψή μας είναι το πιο σημαντικό. Δηλαδή δε μπορεί να είναι στην ίδια κατηγορία ένας που έχει φάει 10 χρόνια για βιασμό και ληστείες , σωματικές βλάβες, με έναν που έχει τιμωρηθεί για οικονομικό αδίκημα.

Ο κύριος λόγος πίσω από τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα ήταν σύμφωνα με τον κ. Παρασκευόπουλο και άλλους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η αποσυμφόρηση των φυλακών. 

Διαβάζουμε σε άρθρο της Αντωνίας Ξυνού (6/04/2017) στο φιλοκυβερνητικό site news247 τα εξής:

Σημαντική ανάσα στη χωρητικότητα των φυλακών έδωσε ο νόμος 4322/2015, γνωστός και ως νόμος Παρασκευόπουλου, με τον οποίο περισσότεροι από 2.000 κρατούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι με όρους. Οι αντιδράσεις για αποφυλακίσεις κατάδικων υπήρξαν ιδιαίτερα έντονες το τελευταίο διάστημα, αφού υπήρξαν δεκάδες περιπτώσεις, που κατέληξαν να διαπράττουν εκ νέου αξιόποινες πράξεις. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το νομοθέτημα απέδωσε... οικονομικά, καθώς από το 2015 μέχρι σήμερα οι "καμπάνες" από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχουν σχεδόν εξαλειφθεί.

Και πιο κάτω "Σήμερα, η έκρυθμη κατάσταση στα 35 καταστήματα κράτησης ανά τη χώρα, στα οποία οι θέσεις -τουλάχιστον στους αριθμούς - δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις 9.886, φαίνεται ότι έχει πλέον εξομαλυνθεί. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης, τα οποία παρουσιάζουν πως ο πληθυσμός των φυλακών συνολικά έχει μειωθεί, φτάνοντας σε παρόμοια επίπεδα με το 2006. Συγκεκριμένα, οι "κάτοικοι" των σωφρονιστικών καταστημάτων πανελλαδικά στις αρχές Ιανουαρίου του 2017 ήταν 9.560, ενώ την ίδια περίοδο το 2016 αριθμούσαν τους 9.964 και ένα χρόνο πριν, το 2015, τα 8.722 άτομα."

Δηλαδή επειδή οι φυλακές έχουν γεμίσει (και προφανώς οι συνθήκες δεν είναι καλές για τους κρατούμενους) βγάζουμε κόσμο και κοσμάκη έξω, συγκεκριμένα όπως λέει στο ρεπορτάζ 2000 άτομα (μέχρι τον Απρίλιο του 2017). 

Το ότι αυξάνονται οι καταδικασμένοι για αδικήματα που χρήζουν φυλάκισης σημαίνει απλά ότι έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα (κάτι που το βιώνουν όλοι σήμερα). Δυστυχώς όσο και αν δεν είναι ωραίο χρειάζεται κατασκευή νέων φυλακών. Τόσο για να είναι καλύτερες οι συνθήκες όσων κρατούνται και εκτίουν την ποινή τους , όσο και για να προστατευτεί ο υπόλοιπος κόσμος ο οποίος δε χρωστάει σε τίποτα να πληρώνει την ανύπαρκτη αντιεγκληματική πολιτική του κράτους. 

Με τέτοιους νόμους της "πλάκας" όπου βγάζουμε ακόμα και σκληρούς κακοποιούς τη στιγμή που "εμείς"(οι συγκεκριμένοι πολιτικοί)  προστατευόμαστε από την υπουργική μας/βουλευτική μας/πολιτικής μας  θέση  δεν λύνεται κανένα πρόβλημα αλλά ίσα ίσα υπάρχει ξεκάθαρη ευθύνη για κάθε άσχημη πράξη (από ληστεία μέχρι φόνο) που θα γίνει με χρήση αυτών των νόμων.

Να τελειώσουμε αυτή τη σύντομη αναφορά με κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία. Στον παρακάτω χάρτη (World Prison Brief (WPF). International Centre for Prison Studies, δημοσιευμένο στην Αγγλική wikipedia) βλέπουμε τα ποσοστά εγκλεισμού σε φυλακές (incarceration rate) ανά χώρα. Η Ελλάδα βρίσκεται πολύ χαμηλά στη λίστα με ποσοστό 91/100.000 άτομα (155η στην παγκόσμια κατάταξη και 37η στην Ευρώπη, πάρα πολύ χαμηλα). Έτσι για να συγκρίνουμε στην Ευρώπη η Ρωσία είναι πρώτη και η Τουρκία τρίτη. Άρα η δικαιολογία ότι έχουμε ένα πολύ υψηλό ποσοστό φυλακισμένων δεν ισχύει. Απλά η Ελλάδα άλλαξε και πλέον έχει πολύ μεγαλύτερη εγκληματικότητα από ότι πριν 30-40 χρόνια.

Για περισσότερα μπορείτε να επισκεφτείτε και το site http://www.prisonstudies.org/ 

το οποίο έχει στοιχεία από το World Prison Brief .The World Prison Brief is an online database providing free access to information on prison systems around the world. It is a unique resource, which supports evidence-based development of prison policy and practice globally.

Ένα άλλο πολύ αποκαλυπτικό στοιχείο που έχει η συγκεκριμένη βάση δεδομένων είναι το ποσοστό των αλλοδαπών ως ποσοστό του συνολικού αριθμού κρατουμένων στις φυλακές κάθε χώρας.

Τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους, δείτε το screenshot που παραθέτουμε από τα στοιχεία για τις φυλακές στις χώρες της Ευρώπης. Μετά τις χώρες-πόλεις και την Ελβετία η πρώτη χώρα είναι η Ελλάδα! Με 54% ποσοστό αλλοδαπών κρατουμένων! (καθαρά για σύγκριση στην Τουρκία το ποσοστό είναι 2.1%, στην Αλβανία 1.7%, στη Σερβία 3%!)  Υπάρχει λοιπόν σοβαρό πρόβλημα τόσο εγκληματικότητας όσο και στις φυλακές, και είναι αστείο να προσπαθεί το υπουργείο να το υποβαθμίσει. 

Αν θέλετε μπορείτε να δείτε όλα τα στοιχεία αναλυτικά ΕΔΩ