Πάλι καθυστέρηση για την κατασκευή του νέου σταθμού ΚΤΕΛ Αχαΐας

Πέρασαν κιόλας μερικοί μήνες από την τελευταία αναφορά μας στο υπεραστικό ΚΤΕΛ Αχαΐας (17 Απριλίου 2018)  και την κατασκευή του νέου τερματικού σταθμού. Όλους αυτούς τους μήνες υπήρχε σιγή ασυρμάτου και κανένα νέο. Σήμερα μάθαμε το γιατί, καθώς και ποιές ήταν οι κατασκευαστικές εταιρείες που είχαν υποβάλλει προσφορές.  

Σε μια είδηση που έχει αναδημοσιευτεί από πολλά ειδησεογραφικά site (αναφέρουμε εδώ ενδεικτικά το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ)  διαβάζουμε : 

Με προσωρινή διαταγή της προέδρου του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μαρίας Καραμανώφ (click για το βιογραφικό της)  «πάγωσε»  η αποσφράγιση  των οικονομικών προσφορών    του διαγωνισμού για την ανάδειξη αναδόχου του έργου «Νέος Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων ΚΤΕΛ Αχαΐας».

Στο επίμαχο διαγωνισμό συμμετείχαν οι εταιρείες  :

[1] ΕΚΤΕΡ Α.Ε. (με έδρα την Αθήνα)

[2] Εργοδυναμική Πατρών Α.Ε. (με έδρα την Πάτρα)

[3] P&C DEVELOPMENT A.E. (με έδρα την Αθήνα)

[4] ΘΕΜΕΛΗ Α.Ε. (μέ έδρα την Αθήνα)

Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε προσφύγει η εταιρεία Θέμελης Α.Ε. κατά του «ΚΤΕΛ νομού Αχαΐας Ανώνυμη Μεταφορική, Τουριστική και Εμπορική Α.Ε.» και του δημόσιου ανοικτού διαγωνισμού με αντικείμενο την ανάθεση κατασκευής του έργου «Νέος Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων ΚΤΕΛ Αχαΐας» ο οποίος έχει σταλεί  για δημοσίευση στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι  προϋπολογισμού 7,5 εκατ. ευρώ συν ΦΠΑ.

Η εταιρεία Θέμελη ζητούσε από το ΣτΕ να παγώσει:

1) Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΤΕΛ Αχαΐας με την οποία έγινε δεκτό το πρακτικό Νο 2 της επιτροπής διενέργειας του διαγωνισμού για την ανάδειξη αναδόχου του επίμαχου έργου,

2) Το πρακτικό της αρμόδιας επιτροπής διενέργειας του διαγωνισμού της εταιρείας ΚΤΕΛ Αχαΐας, περιλαμβανομένης και της αιτιολογικής έκθεσης και

3) Της σιωπηρής απόρριψης της προδικαστικής προσφυγής της εταιρείας Θέμελης Α.Ε.

Με την προσωρινή διαταγή διατάσσεται, κατά πρώτον, η μη αποσφράγιση των οικονομικών προσφορών του διαγωνισμού για την ανάδειξη αναδόχου του έργου «Νέος Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων ΚΤΕΛ Αχαΐας» και κατά δεύτερον η αναστολή της προόδου της διαδικασίας του επίμαχου διαγωνισμού.

Η προσωρινή διαταγή ισχύει μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί του αιτήματος αναστολής που έχει υποβάλλει στο ΣτΕ η εταιρεία Θέμελης Α.Ε. 

 

Ας περιμένουμε κάποια επίσημη ανακοίνωση από το ΚΤΕΛ Αχαΐας που να δίνει κάποιες επιπλέον πληροφορίες. Πάντως από ότι φαίνεται με δεδομένο ότι σε 2 μήνες μπαίνουμε στο 2019 απομακρυνόμαστε από το χρονοδιάγραμμα που είχε εξαγγελθεί από το ΚΤΕΛ και έκανε λόγο για έτοιμο νέο κτήριο το 2020. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα ξεμπλοκάρει το έργο και θα ξεκινήσει η κατασκευή  γιατί είναι ντροπή να είμαστε στο 2019 και να έχει η Πάτρα ένα τέτοιο παρακμιακό σταθμό ΚΤΕΛ.

 

Σιδηροδρομικά νέα από το νομό Αχαΐας - Οκτώβριος 2018

Πρώτα τα καλά νέα. Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο (18/10/2018) του Νίκου Καραγιάννη στο γνωστό site ypodomes.com με τίτλο "Απομακρύνεται το ηλεκτροκίνητο τρένο από την Πάτρα, μέχρι το 2023 φτάνει στο Ρίο", τους πρώτους μήνες του 2019 θα τεθεί σε λειτουργία η γραμμή Κιάτο-Αίγιο. Σύμφωνα με το άρθρο τα τρένα θα είναι ντιζελοκίνητα τα 2 πρώτα χρόνια και θα φτάνουν ταχύτητες των 150 Km/h. O λόγος χρήσης ντιζελοκίνητων συρμών είναι, όπως έχουμε ξαναγράψει σε παλαιότερο άρθρο μας, η καθυστέρηση στην κατασκευή του έργου ηλεκτροκίνησης. 
Κοντός ψαλμός αλληλούια. Ας ελπίσουμε να πέσει μέσα ο κ. Καραγιάννης. Υπενθυμίζουμε ότι το έργο έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί τέλος του 2018.

Στη φωτογραφία βλέπουμε τις ήδη στρωμένες σιδηροτροχιές στο νέο σιδηροδρομικό σταθμό Αιγίου.
 
Τώρα τα κακά νέα. Πρώτο κακό νέο είναι η μεγάλη καθυστέρηση στην ολοκήρωση της γραμμής μέχρι το Ρίο. Το έργο της ολοκλήρωσης της γραμής μέχρι το Ρίο σύμφωνα με όσα είπε ο Γ.Γ. Υποδομών κ. Δέδες πριν μερικές εβδομάδες θα πάρει μέχρι το 2023 (!!). Υπομονή λοιπόν άλλα 4-5 χρονάκια για να δούμε το τραίνο στο Ρίο.

Το δεύτερο κακό νέο είναι ότι η δημοπράτηση για το τμήμα Ρίο-Πάτρα θα γίνει το 2020, καλά κρασιά λοιπόν αν σκεφτούμε και τις αντιδράσεις που υπάρχουν από το Δήμο (που σα να ζει σε άλλη χώρα ζητάει  μεγάλου μήκους υπογειοποίηση - πράγμα εκτός χρηματοδοτικών δυνατοτήτων) αλλά και από την ουδέτερη στάση της περιφέρειας.

Εντωμεταξύ από όσα βλέπουμε το έργο της υποδομής Ροδοδάφνη-Ψαθόπυργος κινείται με αργούς ρυθμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η άνω οδική διάβαση Ψαθοπύργου είναι σχεδόν κατασκευασμένη εδώ και πολλούς μήνες αλλά έχει εγκαταληφθεί και δεν δίνεται στην κυκλοφορία. Το ίδιο με τα έργα στην Παναγοπούλα όπου δουλεύουν με ρυθμούς κότας. Σε ότι αφορά το τμήμα μέχρι το Αίγιο λογικά έχουν ήδη τοποθετηθεί οι γραμμές στο τμήμα μεταξύ Κιάτου-Ξυλοκάστρου ενώ στο κομμάτι μετά το Αίγιο (μέχρι τη Ροδοδάφνη) το έργο κυριολεκτικά σέρνεται.

 

Πολιτικός γάμος και σύμφωνο συμβίωσης, κάποια στοιχεία

Το 1982 εισήχθει στην Ελλάδα ο πολιτικός γάμος. Πρωθυπουργός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και επρόκειτο για μια απο τις μεγάλες κινήσεις "εκσυγχρονισμού" της κυβέρνησης της λεγόμενης τότε "αλλαγής".  Ο ακριβής τίτλος του νόμου είναι νόμος 1250/82 (ΦΕΚ Α 46/07.04.1982) ενώ το προεδρικό διάταγμα που καθορίζει τις λεπτομέρειες για την τέλεση του πολιτικού γάμου είναι :
Προεδρικό Διάταγμα 391/1982 - ΦΕΚ 73/Α/18-6-1982

H λεγόμενη "προοδευτική διανόηση" ζητούσε (όπως και σήμερα εξάλλου) την υποχρεωτική τέλεση του πολιτικού γάμου ανεξάρτητα αν γίνεται και θρησκευτικός γάμος, κάτι που τελικά δε συνέβει. (αλλά ίσως συμβεί στο κοντινό μέλλον)

Το νομοσχέδιο κατατέθηκε προς συζήτηση στη βουλή στις 17 Φεβρουαρίου 1982 και ψηφίστηκε στις 22 Μαρτίου 1982. 
Η βουλή ήταν τρικομματική (ΠΑΣΟΚ 172 έδρες, ΝΔ 112 έδρες και ΚΚΕ 13 έδρες). Καταψηφίστηκε μόνο από την ΝΔ από όσο γνωρίζουμε. Δεν μπορέσαμε να βρούμε στοιχεία για την στάση του ΚΚΕ. 

Από το 1982 λοιπόν νόμος ο πολιτικός γάμος. Θα νόμιζε κανείς ότι λύθηκαν τα όποια προβλήματα υπήρχαν (προσωπικά αδιέξοδα σε αλλόθρησκους, άθεους και όσους ήθελαν να συνάψουν τέταρτο γάμο).

Σίγουρα  επιλύθηκαν αδιέξοδα για όσους ήταν από διαφορετικές "μη συμβατές" θρησκείες (π.χ. Μουσουλμάνος με Χριστιανό ή Βουδιστής με Χριστιανό), για άθεους ή για όσους ήθελαν να κάνουν τέταρτο, πέμπτο κλπ γάμο. Για αλλόθρησκους δεν υπήρχε ούτε υπάρχει κανένα αδιέξοδο μιας και μπορούν να κάνουν γάμο κατά τις παραδόσεις της θρησκείας τους (π.χ. οι μουσουλμάνοι ισλαμικό γάμο , Εβραίοι κατά τις παραδόσεις τους κλπ).

Τα χρόνια πέρασαν. Πάμε στο 2008. Κυβέρνηση Καραμανλή του νεότερου, στα τελευταία της. Πέρασαν λοιπόν 26 χρόνια και τη χρονιά αυτή το 2008 εμφανίστηκε ένα "καινούριο φρούτο". Αυτό το φρούτο ονομάστηκε "σύμφωνο συμβίωσης" και ήταν ο ΝΟΜΟΣ 3719/2008 -ΦΕΚ 241/Α'/26.11.2008 Μεταρρυθμίσεις για τηνοικογένεια, το παιδί, την κοινωνία  και άλλες διατάξεις.

Ας δούμε τι λέει το πρώτο άρθρο:  

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

  Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ   
ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

Άρθρο 1 - Σύσταση
Η συμφωνία δύο ενήλικων ετερόφυλων προσώπων με την οποία οργανώνουν τη συμβίωσή τους (σύμφωνο συμβίωσης) καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβο­λαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς της συμφωνίας αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στον ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους, το οποίο καταχωρείται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου.

Με υπερηφάνεια βλέπουμε ότι υπέγραψαν ο κύριος Προκόπης Παυλόπουλος (ως γνωστόν ο νυν πρόεδρος δημοκρατίας) , ο κ. Αλογοσκούφης, ο κ. Αβραμόπουλος (νυν επίτροπος στην Ε.Ε.) και ο κ. Χατζηγάκης.

Θα αναρωτηθεί κανείς ποιος ο λόγος να έρθει στη βουλή με τη μορφή νομοσχεδίου το ζήτημα της συμβίωσης δύο ετερόφυλων προσώπων και μάλιστα από μια υποτίθεται "συντηρητική" κυβέρνηση (η οποία προφανώς είχε μεταλλαχθεί από την εποχή του 1982 που καταψήφιζε τον πολιτικό γάμο) και μάλιστα η οποία ήταν θέμα χρόνου να αποχαιρετήσει την εξουσία. Δεν αργήσαμε να το καταλάβουμε (αν και ήταν προφανές από τότε).
Για να ανοίξει ο δρόμος για το επόμενο νομοσχέδιο  που θα ήταν η επέκτασή του συμφώνου και για τα ομοφυλόφυλα ζευγάρια. Αυτό άλλωστε ζητούσε και το ΠΑΣΟΚ καθώς και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάζουμε στα ΝΕΑ με ημερομηνία 29/09/2009 ότι η κα. Παπακώστα, όπως και ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Χατζηγάκης είχαν δηλώσει (ήδη από το 2008) ότι η κυβέρνηση δεν είναι κάθετα αντίθετα στο ενδεχόμενο της επέκτασης και ότι μελετά το θέμα. Αυτά για όσους είχαν ψευδαισθήσεις περί άλλων θέσεων από ένα υποτίθεται συντηρητικό κόμα. (Σήμερα η κυρία Παπακώστα είναι υπουργός στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πως αλλάζουν οι καιροί..)

Τελικά όπως ήταν αναμενόμενο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το Δεκεμβριο του 2015 έφερε το "πολυαναμενόμενο" νομοσχέδιο προς ψήφιση στη βουλή.

NOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 4356, (ΦΕΚ Α' 181/24-12-2015)Σύμφωνο συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις.

Διαβάζοντας το πρώτο άρθρο βλέπουμε ότι προστέθηκε η μαγική φράση "ανεξαρτήτως φύλου": 
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ 
ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ 
Άρθρο 1 
Σύσταση 

Η συμφωνία δύο ενήλικων προσώπων, ανεξάρτητα από το φύλο τους, με την οποία ρυθμίζουν τη συμβίωσή τους (σύμφωνο συμβίωσης) καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς της συμφωνίας αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στο ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους, το οποίο καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου. 

Ενδιαφέρον είναι ποιοι υπουργοί υπογράφουν το νόμο (εκτός του Προέδρου της Δημοκρατίας πλέον κ. Παυλόπουλου): Ο κ. Κουρουμπλής, ο κ. Τόσκας, ο κ. Φίλης ο κ. Παρασκευόπουλος ο κ. Παπαγγελόπουλος ο κ. Τσακαλώτος ο κ. Παππάς ο κ. Σπίρτζης  κ. Κατρούγκαλος

Μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη από νομική σκοπιά, του νόμου 3719, παρουσιάζεται στην μεταπτυχιακή εργασία της κ. Σπυρίδου Γαρυφαλλιάς (τμήμα Νομικής, Α.Π.Θ.) (διαθέσιμη ΕΔΩ ως pdf αρχείο)
Παρουσιάζεται ένα ιστορικό καθώς και τι ισχύει σε άλλες χώρες της δύσης.
Στην αιτιολογική έκθεση του νόμου  το σύμφωνο συμβίωσης παρουσιάζεται ως ένα μέτρο βαθιά κοινωνικό (!!) το οποίο επιχειρεί να ρυθμίσει μία πραγματική κατάσταση, αυτήν της ελεύθερης συμβίωσης των ετερόφυλων ζευγαριών, να δώσει λύσεις σε πρακτικά προβλήματα και ανάγκες και μέσω αυτής της πολιτειακής παρέμβασης να προκύψουν στο εξής δεσμεύσεις για τους ετερόφυλους που επιλέγουν να συμβιώσουν σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού. Εξαρχής αποσαφηνίζεται ότι ο νόμος αυτός δεν θίγει το γάμο, καθώς το σύμφωνο συμβίωσης το οποίο εισάγει, είναι μία εναλλακτική μορφή μόνιμης συμβίωσης και όχι μορφή «χαλαρού γάμου» και στις επ ιμέρους διατάξεις του εκδηλώνει ευκρινώς τη βασική αρχή της έκδηλης υπεροχής του γάμου έναντι του Συμφώνου

Ενδιαφέρουσα παρατήρηση/παρένθεση: Υποστηρικτής στην προώθηση του νόμου 3719 και 4356 ήταν ο γνωστός νομικός καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος. Διαβάζουμε επιπλέον ότι : "Ο Νίκος Αλιβιζάτος πέτυχε και άλλες καταδίκες της Ελλάδας σε προσφυγές των Μαρτύρων του Ιεχωβά, των Καθολικών (αλλά και άλλων προσφευγόντων ατόμων). Σχεδόν σε όλες τις άλλες Έλληνας δικαστής ήταν ο Χρήστος Ροζάκης."

Θα κλείσουμε αυτή τη μικρή ιστορική αναδρομή με τον σεβ. Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο.
 
Ο πρόεδρος της ειδικής συνοδικής επιτροπής Γάμου, Οικογένειας και προστασίας παιδίου της Εκκλησίας της Ελλάδος, σεβ. μητροπολίτης  Σισανίου και Σιατίστης Παύλος γράφει πολύ εύστοχα σε σχετικό πόρισμα ημερίδας που διοργάνωσε η επιτροπή για τα ζητήματα αυτά:

(κάνοντας click θα μεταφερθείτε σε ολόκληρο το κείμενο με τα πορίσματα)

Από ότι διαβάζουμε δεν υπήρξε καμία ρητή διεθνής νομική υποχρέωση της χώρας μας να φέρει προς ψήφιση τέτοιο νομοσχέδιο (εκτός αν υπηρξε και δεν μας το λένε). Επιπλέον η υπάρχουσα νομοθεσία (αστικός κώδικας) κάλυπτε επαρκώς ζητήματα αστικής υφής μεταξύ ενός ζεύγους. 

Αφήνουμε τον αναγνώστη να διαβάσει τα υπόλοιπα πολύ σοφά λόγια του σεβ. μητροπολίτη (που είναι γνωστός για την αγάπη του και την ενασχόληση του με τα θέματα της οικογένειας και των παιδιών).

Υστερόγραφο: Αναφέρουμε εδώ επί τη ευκαιρία και  ένα παλαιό βιβλιαράκι με άρθρα του μακαριστού πατρός Επιφανίου Θεοδωρόπουλου σχετικά με τον γάμο, τις προγαμιαίες σχέσεις και τις εκτρώσεις το οποίο μπορείτε να διαβάσετε σε αυτό το σύνδεσμο:

https://drive.google.com/file/d/0B2MIhqeftC46TnVzdUotUU9qTTA/view

Το μόνο που μπορούμε να πούμε εν κατακλείδι είναι ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ και ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!

Η θαυμαστή εμφάνιση του σημεῖου τοῦ Σταυροῦ στον Μέγα Κωνσταντίνο

Το μεσημέρι της 27ης Οκτωβρίου του 312 μ.Χ., την παραμονή της μεγάλης μάχης μεταξύ των στρατευμάτων  του Μ. Κωνσταντίνου και των στρατευμάτων του Μαξεντίου στη Μουλβία Γέφυρα του ποταμού Τίβερη στην Ρώμη (Pons Milvius ή Pons Mulvius), εμφανίστηκε στον Μ. Κωνσταντίνο και όλο το στράτευμα του, το σημείον του Σταυρού και η φράση "ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ" (στα Λατινικά αποδίδται ως In hoc signo vinces) . To ακριβές κείμενο όπως μας έχει παραδοθεί από τον ιστορικό κα βιογράφο του Αγίου Κωνσταντίνου Ευσέβιο έχει ως εξής:

Το έργο του Ευσεβίου Καισαρείας (313 - 339 μ.Χ.),  o οποίος ήταν σύγχρονος με τον Μ. Κωνσταντίνο, είναι  η σημαντικότερη  πηγή για τον βίο του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης. O Ευσέβιος είχε γνωρίσει τον Κωνσταντίνο ως νεαρό ακόμη. Το βιβλίο που αφορά στη ζωή του Μεγάλου Κωνσταντίνου λέγεται : Εις τον Βίον Κωνσταντίνου του Βασιλέως, Λόγοι Α ́- Δ' και γράφτηκε το 337 μ.Χ. (μπορείτε να το βρείτε στην ψηφιακή βιβλιοθήκη της Google ΕΔΩ)

Το θαύμα της εμφανίσεως του σημείου του Σταυρού αναφέρεται και από άλλους συγγραφείς όπως:

 
[1] Θεοφάνης, Χρονογραφία, 14, 2-7: «ὄντι ὤφθη αὐτῷ ἐν ὥρᾳ ἕκτῃ τῆς ἡμέρας ὁ τίμιος σταυρὸς ἐκ φωτὸς κατεσκευασμένος, ἔχων ἐπιγραφήν· “ἐν τούτῳ νίκα.” ἐπιστὰς δὲ αὐτῷ ὁ κύριος εἶπεν αὐτῷ ἐν ὁράματι τῆς νυκτός· “χρῆσαι τῷ δειχθέντι σοι, καὶ νίκα.” τότε σταυρὸν σχεδιάσας χρυσοῦν, ὃς ἔστι μέχρι τῆς σήμερον, ἐκέλευσε προάγειν αὐτόν ἐν τῷ πολέμῳ. Καὶ συμβολῆς γενομένης ἡττήθησαν οἱ περὶ τὸν Μαξέντιον...».

 
[2] Σωζομένος (εκκλησιαστικος ιστορικός συγγραφέας του 5ου αιώνος), Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, 1,3 -1, 3,

 
[3] Lucius Cæcilius Firmianus Lactantius (συγγραφέας και σύμβουλος του Μ. Κωνσταντίνου), De mortibus persecutorum, 44, (PL 7, 190A-274A)

 "Commonitus est in quiete Constantinus, ut caeleste signum dei notaret in scutis atque ita proelium committeret. Facit ut iussus est et transversa X littera, summo capite circumflexo, Christum in scutis notat. Quo signo armatus exercitus capit ferrum."

Τι τρομερό θα ήταν εκείνο το θέαμα, ο Σταυρός να λάμπει περισσότερο από τον ήλιο στον ουρανό!! Και τι φοβερό θα ήταν όταν πολλά χρόνια μετά η ψυχή του Αγίου Κωνσταντίνου μεταφερόταν από τους Αγγέλους στο θρόνο του Χριστού και αντίκριζε ξανά τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό!


 
Ένα πολύ ωραίο και σύντομο βιβλίο για τον Τίμιο Σταυρό έγραψε και ένας μεγάλος και σύγχρονος μας Άγιος. Ο Άγιος Νεκτάριος έγραψε το 1914 μια μελέτη για τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό κατά παραγγελίαν του τότε Μητροπολίτου Αθηνών και προέδρου της Ιεράς Συνόδου κ.κ. Θεοκλήτου.
Ο τίτλος είναι "Ιστορική μελέτη περί του Τιμίου Σταυρού υπό Νεκταρίου Κεφαλά Μητροπολίτου Πενταπόλεως. Εν Αθήναις . Εκ του Τυπογραφείου Παρασκευά Λεώνη,1914" (κάνοντας click μεταφέρεστε στην Ψηφιακή βιβλιοθήκη ΑΝΕΜΗ του Πανεπιστημίου Κρήτης από όπου μπορείτε να κατεβάσετε το σύγγραμα)

Τα λόγια του Χριστού που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ

36 Διότι τί θα ωφελήσει τον άνθρωπο, εάν κερδίσει όλον αυτόν τον υλικό κόσμο, και στο τέλος χάσει την ψυχή του; Διότι η ψυχή του, που είναι πνευματική και αιώνια, δεν συγκρίνεται με κανένα απ’ τα υλικά αγαθά του φθαρτού κόσμου.

37 Ή, εάν ένας άνθρωπος χάσει την ψυχή του, τι μπορεί να δώσει ως αντάλλαγμα για να την εξαγοράσει απ’ την αιώνια απώλεια;

(Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο – Νεοελληνική ερμηνευτική απόδοση, Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα)

Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και η καθόλου τυχαία κατάργηση των Λατινικών

Στις 22 Νοεμβρίου 2015 εκδόθηκε το Φ.Ε.Κ. σύμφωνα με το οποίο διορίστηκε ως πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής ο καθηγητής Κοινωνικής Θεωρίας και Κοινωνιολογίας της Σκέψης κ. Γεράσιμος Κουζέλης.

 Διαβάζουμε επίσης στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου ότι ο αντιπρόεδρος του κ. Παύλος Χαραμής έχει επίσης ειδικευτεί στην Κοινωνιολογία!
"Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο αντικείμενο «Κοινωνικός αποκλεισμός και μειονότητες» (κατεύθυνση Κοινωνιολογίας) καθώς και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο αντικείμενο  «Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση» » (Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών)"


Τρία χρόνια μετά (και φυσικά με τον ίδιο κ. Κουζέλη να παραμένει ως πρόεδρος), ανακοινώνεται αιφνιδίως από τον υπουργό παιδείας κ. Γιαβρόγλου ότι τα Λατινικά καταργούνται ως μάθημα πανελλαδικών για εισαγωγή στα πανεπιστήμια και... αντικαθίστανται από κοινωνιολογία (!!). 
Και μάλιστα άμεσα από το 2019-20. 
Δε γνωρίζουμε αν προηγήθηκε διάλογος με την εκπαιδευτική κοινότητα (σίγουρα κανένας διάλογος δεν υπήρχε με τους φιλολόγους αν κρίνουμε από τις ανακοινώσεις τους) ή με τα άλλα κόμματα της βουλής για ένα σοβαρό ζήτημα όπως είναι οι εξετάσεις πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. 
Από ότι φαίνεται δεν υπήρξε καμία σοβαρή προετοιμασία και η επιλογή συγκεκριμένα της "κοινωνιολογίας" (γιατί όχι κάποιο άλλο μάθημα και συγκεκριμένα η κοινωνιολογία;;) σε συνδυασμό με τη γνωμοδοτική ισχύ που έχει το ινστιτούτο μάλλον δείχνει ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ ινστιτούτου (και του καθηγητή κοινωνιολογίας προέδρου του) και της απόφασης του υπουργού παιδείας.

Να αναφέρουμε εδώ κλείνοντας κάποια στοιχεία που βρήκαμε στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου εκαπιδευτικής πολιτικής:
 
Το Ι.Ε.Π. είναι επιτελικός επιστημονικός φορέας που υποστηρίζει το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και τους εποπτευόμενους φορείς του στα θέματα που αφορούν την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τη μεταλυκειακή εκπαίδευση, τη μετάβαση από τη δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και την αντιμετώπιση της μαθητικής διαρροής και της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, με στόχο τη διασφάλιση του δικαιώματος όλων των παιδιών στην εκπαίδευση. Για κάθε συναφή πρωτοβουλία ή δράση υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ή εποπτευόμενων φορέων του, απαιτείται συνεργασία με το Ι.Ε.Π.

 Όπως βλέπουμε κάθε "πρωτοβουλία" του υπουργείου παιδείας ΑΠΑΙΤΕΙ τη συνεργασία με το Ινστιτούτο. 

Επίσης διαβάζουμε πιο κάτω στις αρμοδιότητες :

α) Γνωμοδοτεί ύστερα από σχετικό ερώτημα του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ή εισηγείται αυτεπαγγέλτως προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων για θέματα σχετικά με:

αα) τη διαμόρφωση, το διαρκή εκσυγχρονισμό και τη βέλτιστη εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής σε όλους τους τύπους των σχολικών μονάδων, καθώς και τον προγραμματισμό και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων,

ββ) τα προγράμματα σπουδών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα σχολικά βιβλία, καθώς και τα λοιπά διδακτικά μέσα, έντυπα και ψηφιακά,

Κατά περίεργο τρόπο στο διοικητικό συμβούλιο του ινστιτούτου βλέπουμε ότι σχεδόν όλα τα μέλη έχουν να κάνουν με την πρωτοβάθμια (!) (ακόμα και τα μέλη ΔΕΠ) 

	Βρατσάλης Κώστας του Αντωνίου  (καθηγητής του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου,)
	Κανελλόπουλος Παναγιώτης του Ανδρέα, Αναπληρωτής Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας (μουσική παιδαγωγική)
	Ρουσσάκης Ιωάνης του Εμμανουήλ, Επίκουρος Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
	Μαρία−Τατιάνα Σπανέλλη του Θεοδώρου, εκπαιδευτικός Α/θμιας εκπ/σης, Διευθύντρια του 72ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών
	Γεωργία Φέρμελη του Σωκράτη,  Σύμβουλος Α΄ του ΙΕΠ

Και γραμματεία του ινστιτούτου είναι δύο καθηγήτριες Γαλλικής φιλολογίας (!!) αποσπασμένες όπως αναφέρει.

Δηλαδή για ένα κρίσιμο ζήτημα όπως είναι οι εισαγωγικές εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση  δεν υπάρχει  κανείς από την Β'-βάθμια εκπαίδευση (εκτός του αντιπροέδρου με ειδικότητα κοινωνιολογία)  ούτε κάποιος καθηγητής πανεπιστημίου π.χ. Από τη Νομική σχολή ή Τμήμα Φιλολογίας (δυο κλάσικές σχολές της θεωρητικής κατευθυνσης).

Λοιπόν τι λέτε;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
--------------------------

Θα υπενθυμίσουμε εδώ μια παλαιότερη συνέντευξη του κυρίου  Κουζέλη που είχε πει τα εξής για την πρωϊνή προσευχή: (στην εφημερίδα "ΕΠΟΧΗ"
Απόσπασμα συνέντευξης του Προέδρου του ΙΕΠ Γεράσιμου Κουζέλη

Γιατί δεν έχουν υπάρξει ριζικές αλλαγές στην εμπλοκή που έχει η Εκκλησία στα σχολεία, από το μάθημα των Θρησκευτικών, μέχρι την πρωινή προσευχή, τον αγιασμό και τις εικόνες μέσα στην αίθουσα;

Καταρχάς επί Φίλη εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, που είχε ελεγχθεί, αξιοποιηθεί και διαφοροποιηθεί τα προηγούμενα χρόνια, πριν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Φάνηκε από αυτή την προσπάθεια ότι ακόμα και αυτό το ελάχιστο βήμα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, μια διαδικασία εξορθολογισμού του μαθήματος των Θρησκευτικών, δεν είναι εύκολο, καθώς οι δυναμικές ισχύος –τυπικής και άτυπης- στην ελληνική κοινωνία δεν επιτρέπουν ένα μάθημα θρησκειολογίας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία έχει γίνει πολυπολιτισμική και πολυθρησκειακή. Θεωρώ όμως ότι, ύστερα και από την εφαρμογή των αλλαγών, είμαστε αυτή τη στιγμή σε ένα δρόμο καλής συνεννόησης για να διαμορφώσουμε συνολικά το εκπαιδευτικό υλικό. Η Εκκλησία είναι ένας πολύ ισχυρός παράγοντας στην ελληνική κοινωνική ζωή και ως τέτοιος έχει θέσει κάποια όρια. Αυτό αφορά αφενός το χρόνο διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών και, αφετέρου τα θρησκευτικά σύμβολα εντός του σχολείου. Ο τρόπος με τον οποίο οργανώνεται η παιδαγωγικά απαραίτητη πρωινή συγκέντρωση των μαθητών επαφίεται  επί της ουσίας στη σχολική κοινότητα και το σύλλογο διδασκόντων. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, εδώ και πολλά χρόνια και όχι μόνο λόγω συμμετοχής μαθητών άλλων δογμάτων, η αφορμή αναστοχασμού κατά την πρωινή συγκέντρωση έχει άλλο χαρακτήρα, όπως την ανάγνωση ενός ποιήματος. (!!!) (τα θαυμαστικά δικά μας)

Διαβάστε επίσης και μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κ. Κουζέλη στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο και τον Περικλή Δημητρουλόπουλο 
 (ολόκληρη η συνέντευξη στον παρακάτω σύνδεσμο)
https://left.gr/news/g-koyzelis-i-ekklisia-den-ehei-armodiotita-sta-programmata-spoydon

Εξαφάνιση ανήλικων (μάλλον) προσφύγων (μάλλον) και σκόπιμη παραπληροφόρηση (altered news alert)

Σήμερα 13 Μαιου 2018 σχεδόν σε όλα τα site ( newsit.gr, eleftherostypos.gr ,newsbeast.gr, newspost.gr κλπ κλπ κλπ σε όλα) κυκλοφόρησε η ίδια είδηση copy paste. Ο τίτλος ήταν σχεδόν σε όλα τα site "εξαφάνιση ανήλικων αγοριών από την Καστοριά".

Προκαλεί εντύπωση ότι ενώ άλλες φορές προβάλλεται με πομπώδη τρόπο η λέξη "προσφυγόπουλα" εδώ απουσιάζει παντελώς οποιαδήποτε αναφορά. Κάνοντας click πάνω στην είδηση βλέπουμε ότι πρόκειται για τρεις νεαρούς που απο τα χαρακτηριστικά τους και τα ονόματά τους γίνεται προφανές ότι κατάγονται πιθανότατα από το Αφγανιστάν ή τις γύρω περιοχές. Στην επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας (Γραφείο Ενημέρωσης Δημοσιογράφων Αστυνομικών Υπηρεσιών Δυτικής Μακεδονίας) δεν αναφέρεται καθόλου η είδηση (δείτε στο screenshot) τουλάχιστον μέχρι σήμερα 13/05/2018, ενώ τα παιδιά έχουν εξαφανιστεί από την Τετάρτη 9/05/2018. Δεν έχει πληροφορίες η αστυνομία; Δεν θα κάνει έρευνα για το ποιος ευθύνεται;  (Βέβαια στην ανακοίνωση της εξαφάνισης έχει το λογότυπο της αστυνομίας στην κάτω πλευρά).

Αναρωτιέται κανείς πως βρέθηκαν 3 νεαροί από το Αφγανιστάν(;) στην Καστοριά και γιατί δεν γίνεται καμία αναφορά στην καταγωγή τους καθώς και το τι έκαναν στην Καστοριά και που έμεναν. Φαίνεται ότι η ενημέρωση είναι επιλεκτική. Δημοσιεύεται ότι έχει δοθεί εντολή (άγνωστο απο ποιους) να δημοσιευτεί  μόνο μια περιορισμένη πληροφορία, δηλαδή το όνομα και η ηλικία.
Ήταν πρόσφυγες τα παιδιά αυτά; 
Που έμεναν στην Καστοριά; 
Γονείς είχαν; 
Πόσο καιρό ήταν εκεί;  
Πήγαιναν σε κάποιο σχολείο; 
Μιλάνε Ελληνικά; 

Τέλος πάντων ποιος ήταν υπεύθυνος για τη φύλαξή τους;;; Δεν ήταν ανήλικοι;; Δεν έχει κάποιος ευθύνη;;  Ούτε αυτό δεν ξέρουμε;;  (ή ΔΕΝ θέλουν να ξέρουμε)

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία από ότι φαίνεται και δεν τους ενδιαφέρει να δοθεί τέτοια πληροφόρηση.

Κάνοντας μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο ανακαλύψαμε και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα που σχετίζονται με την είδηση αυτή.
Διαβάζουμε στον ιστότοπο "στο κόκκινο" (25/08/2016) ότι με την ευθύνη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ είχαν φτάσει οι πρώτοι πρόσφυγες στην Καστοριά οι οποίοι θα έμεναν σε ξενοδοχεία της περιοχής.

Διαβάζουμε το εξής κουφό : 

Οι υπεύθυνοι της Ύπατης Αρμοστείας επέλεξαν μονάδες που με βάση της άδεια λειτουργίας τους διαθέτουν τουλάχιστον 40 κλίνες και υπέγραψαν συμβάσεις με τους ιδιοκτήτες τους. 

Στις συμβάσεις προβλέπεται ημερήσια αποζημίωση 23ευρώ/άτομο, ενώ με ρητό τρόπο γίνεται σαφές ότι στην παραπάνω τιμή περιλαμβάνεται η παροχή πρωινού, μεσημεριανού και βραδινού γεύματος. (μόνο για γλυκό δεν είπαν)

Μάλιστα. Δε γνωρίζουμε αν ακόμα μένουν οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες εκεί, οι συμβάσεις λέει ήταν 6 μηνών και μετά μπορούσαν να ανανεωθούν.

Διαβάζουμε σε πιο πρόσφατο δημοσίευμα (13 Μαρτίου 2018)  ότι αναμένονταν τουλάχιστον  600 πρόσφυγες στην περιοχή   του ορεινού όγκου των Γρεβενών σε ξενοδοχεία στη Σαμαρίνα, στη Σμίξη,  τη Λάβδα, το Πολυνέρι και την Αλατόπετρα κλπ. 

Το πρόγραμμα Παροχής Στέγασης στο πλαίσιο της Μετεγκατάστασης περιλαμβάνει τη δημιουργία θέσεων υποδοχής σε αυτόνομα διαμερίσματα, σε ξενοδοχεία/άλλα κτίρια, φιλοξενία σε οικογένειες, κτλ. για το οποίο η  Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ χρηματοδοτήθηκε από το 2016 από την ΕΕ, και έκτοτε εκπρόσωποί της αναζητούν κλίνες σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας (σύμφωνα με το άρθρο συμβάσεις υπέγραψαν και στην Καστοριά).

Και εδώ διαβάζουμε ότι οι ξενοδοχειακές μονάδες  χρηματοδοτούνται με 20 ευρώ ημερησίως ανά φιλοξενούμενο (και παρέχεται επιπλέον φαγητό μαγειρεμένα γεύματα ή κουπόνια φαγητού), είδη προσωπικής υγιεινής, υπηρεσίες διερμηνείας και συνοδείας, παραπομπή σε ιατρικές δομές και περιορισμένη ψυχοκοινωνική και νομική βοήθεια!

Ποιος να μη θέλει να έρθει στην Ελλάδα όταν σου δίνουν όλα αυτά, ίσως έτσι εξηγείται γιατί έχουμε κόσμο από Μαρόκο και Αλγερία που διασχίζουν όλη τη Μεσόγειο (!!) να έρθουν Τουρκία και από εκεί να περάσουν Ελλάδα και εκεί να υποβάλλουν αίτηση ασύλου!

Λοιπόν από ότι φαίνεται οι νέοι αυτοί που εξαφανίστηκαν δεν ήταν και τόσο "ξεκάρφωτοι" στην Καστοριά. Πιθανότατα έμεναν σε κάποιο διαμέρισμα/ξενοδοχείο της περιοχής και είχαν όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.. κρεββάτι, μπάνιο, φαγητό, είδη προσωπικής υγιεινής, υπηρεσίες διερμηνείας και συνοδείας (που 'ναι τη;;).

Έχουμε άλλη μια κλασική περίπτωση "altered news" (από τις εκατοντάδες που δημοσιεύονται κάθε μέρα πλεόν) δηλαδή απόκρυψη σημαντικών  πληροφοριών μιας είδησης  με σκοπό την αλλοίωσή της και την παραπληροφόρηση του αναγνώστη. 

Όπως και να χει ευχόμαστε να μην έχουν πάθει κάτι κακό, να είναι καλά στην υγεία τους και να επιστρέψουν ή έστω να εμφανιστούν σε κάποιο άλλο χώρο προσφύγων, αλλά όχι άλλη κοροϊδία από τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης της χώρας μας.

Το μόρφωμα της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος και γιατί η Πελοπόννησος "έσπασε" διοικητικά στα δύο

Ήταν το μακρινό 1986, στο μέσο της λεγόμενης "χρυσής οκταετίας" του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, όταν η Πελοπόννησος "κόπηκε" στα δύο  οριστικά και αμετάκλητα. Κόπηκε στα δυο διοικητικά και αυτό ισχύει μέχρι σήμερα 32 χρόνια μετά. Ας δούμε γιατί συνέβει αυτό το γεγονός και γιατί είναι η μόνη περιφέρεια που ενώ γεωγραφικά αποτελεί ίσως την πιο σαφώς καθορισμένη περιφέρεια της χώρας (ένα μεγάλο νησί είναι άλλωστε) οδηγήθηκε σε μια παράλλογη διαίρεση.

Το 1987 λοιπόν στο ΦΕΚ με τίτλο Καθορισμός των Περιφερειών της Χώρας για το σχεδιασμό, προγραμματισμό και συντονισμό της Περιφερειακής Ανάπτυξης

και αριθμό ΦΕΚ 26/τ.Α΄/06-03-1987

καθορίζεται ο χωρισμός της Ελλάδας σε περιφέρειες. Ενώ σχεδόν όλες οι περιφέρειες ακολουθούν στο περίπου το γεωγραφικό προσδιορισμό τους (όπως τον ξέρουμε από τα αρχαία χρόνια) η Πελοπόννησος "σπάει" και οι δύο νομοί που αποσπώνται (Αχαΐα, Ηλεία) ενώνονται με το νομό Αιτωλοακαρνανίας από τη Στερεά Ελλάδα.

Δίδεται ο τίτλος "ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ".  Πριν εξετάσουμε τους λόγους που οδήγησαν σε αυτό το διοικητικό μόρφωμα ας δούμε ένα χάρτη της Ελλάδας.

Θα σκεφτεί κάποιος καλοπροαίρετα ότι ίσως ο χωρισμός έγινε με βάση τη χιλιομετρική εγγύτητα  κάθε χωριού και πόλης μιας περιφέρειας από την διοικητική πρωτεύουσα (αυτός πρακτικά είναι και ο μόνος σοβαρός λόγος που ίσως να στέκει λίγο). Ας το δούμε. Αν επιλεγόταν ως ενιαία περιφέρεια η Πελοπόννησος και είχε ως πρωτεύουσα την Πάτρα τότε για τα δεδομένα της εποχής του 1987 (ανύπαρκτο σύγχρονο οδικό δίκτυο) όντως η νότια πελοπόννησος θα απείχε πολύ από το διοικητικό κέντρο. Ίσως λοιπόν θα έπρεπε να επιλεγεί ως διοικητικό κέντρο η Τρίπολη. Από την άλλη η Πάτρα ως η μεγαλύτερη πόλη της Πελοποννήσου σίγουρα θα αντιδρούσε σε μια τέτοια επιλογή (αν και οι επιλογές δεν πρέπει να γίνονται στη βάση του ποιος αντιδρά αλλά μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη). 

Η επιλογή να πάει ο νομός Αιτωλοακαρνανίας από άποψη απόστασης σίγουρα είναι καλή, γιατί ακόμα και την εποχή εκείνη που δεν υπήρχε γέφυρα, η απόσταση από την Πάτρα δεν ήταν μεγάλη ούτε χρονικά ούτε χιλιομετρικά. Δε γνωρίζουμε ποια ήταν αυτή η "σοφή" επιτροπή που εισηγήθηκε την διοικητική διαίρεση της χώρας με αυτόν τον τρόπο αλλά φαίνεται πως στην περίπτωση της διάσπασης της Πελοποννήσου υπήρχαν και άλλο λόγοι.

Αν το ενδιαφέρον ήταν το να μην είναι μακριά τα χωριά της κάθε περιφέρειας από την Πρωτεύουσα τότε δε θα έφτιαχναν περιφέρεια Ιονίων νήσων όπου ακόμα και σήμερα δε μπορεί να πάει ο κάτοικος ενός νησιού στο άλλο αλλά θα φρόντιζαν να έβαζαν τα νησιά στο νομό που είναι κοντά στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε ότι έγινε από αγάπη προς τον πολίτη αυτή η διαίρεση της χώρας, σήμερα με τους κατασκευασμένους πλέον αυτοκινητόδρομους οι αποστάσεις έχουν μικρύνει πολύ και δεν ισχύει η γεωγραφική απομόνωση όπως τα παλαιά χρόνια.

Ας δούμε όμως τους "άλλους" πιο σημαντικούς λόγους για τη διαίρεση αυτή. Οι λόγοι αυτοί είναι ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ. Μιλάμε για το 1986-87. Διακυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Η Αχαΐα, ένας φανατικά Πασοκικός νομός και το ίδιο η Ηλεία και η Αιτωλοακαρνανία. Η υπόλοιπη πελοπόννησος (ειδικά η νότια) το αντίθετο. Ήταν μια χρυσή ευκαιρία δημιουργώντας μια νέα "κομματική" περιφέρεια να εξασφαλίζεται η κομματική κυριαρχία και στα θέματα τα διοικητικά και οικονομικά (γιατί όπως γνωρίζουμε οι χρηματοδοτήσεις της ΕΕ από εκείνη την εποχή και μετά γίνονταν με βάση τις περιφέρειες). Δε θα μπορούσε να αφεθεί ο "αγαπημένος" νομός του μακαρίτη Ανδρέα σε μια περιφέρεια Πελοποννήσου που πιθανώς θα ελέγχετω από κάποιον κομματικό αντίπαλο.

Έτσι λοιπόν πάρθηκε αυτή η απόφαση και από τότε έχουμε το παράλογο να οδηγεί κάποιος στην Ολυμπία Οδό και μόλις φτάνει στο Δερβένι να βλέπει την πινακίδα "καλως ήλθατε στην περιφέρεια Πελοποννήσου"!! Δηλαδή με το ζόρι η Αχαΐα και η Ηλεία να θεωρούνται κομμάτια κάποιας άλλης περιφέρειας!!

Είναι πλέον πολύ δύσκολο να αλλάξει η διοικητική διαίρεση της χώρας αλλά όχι αδύνατο. Με το σύγχρονο πλέον οδικό δίκτυο, τα πολύ καλύτερα αυτοκίνητα,  και τις βελτιώσεις στα δρομολόγια των ΚΤΕΛ δεν υπάρχει λόγος πλέον η Πελοπόννησος να είναι διαιρεμένη. 

Ο νομός Αιτωλοακαρνανίας  μπορεί άνετα να ενταχθεί στην περιφέρεια Ηπείρου (οι αποστάσεις από Γιάννενα είναι αστείες με την Ιόνια Οδό) η οποία θα μπορούσε να μετονομαστεί σε "Περιφέρεια Ηπείρου και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας", μιας και λόγω της μακρόστενης μορφής της Στερεάς Ελλάδας και της κακής οδικής σύνδεσης δε θα μπορούσε να πάει στην περιφέρεια ανατολικής στερεάς.

Νέο κτήριο Μηχανικών Η/Υ στην Πάτρα - Ελλάς το μεγαλείο σου

Στην ανάρτηση αυτή θα δούμε μέσα από το ιστορικό της κατασκευής ενός κτηρίου μιας πανεπιστημιακής σχολής, πως λειτουργούσε (και πιθανότατα λειτουργεί ακόμα) ο κρατικός μηχανισμός, τη γραφειοκρατία, αλλά και το εργολαβικό σύστημα με τις αναθέσεις των έργων και τις τεράστιες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωσή τους.

Το τμήμα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής είναι το πρώτο τμήμα σχετικό με την επιστήμη των υπολογιστών (5ετούς διάρκειας) που έγινε στην Ελλάδα (1980) .  Να πούμε στο σημείο αυτό ότι σε όλο τον κόσμο, τα "παλαιότερα" τμήματα σε κάθε επιστημονικό τομέα είναι και τα κορυφαία. Θα αναφέρουμε απλά ως παράδειγμα το τμήμα "Computer Science" του Πανεπιστημίου Stanford στις ΗΠΑ (το πρώτο τμήμα computer science στην βόρεια Αμερική, 1965) και το τμήμα πληροφορικής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καρλσρούης στη Γερμανία (Informatik, KIT, 1972) που είναι η παλαιότερη σχολή πληροφορικής στη Γερμανία.
Τα τμήματα αυτά όχι απλά ήταν τα πρώτα (χρονολογικά) σχετικά με την τεχνολογία των υπολογιστών στις χώρες τους, αλλά ακόμα και σήμερα σχεδόν 50 χρόνια μετά αποτελούν κορυφαίες παγκοσμίως σχολές πληροφορικής. Στην Ελλάδα έχουμε ως κλασικό παράδειγμα το τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ που είναι και η κορυφαία πολυτεχνική σχολή στην Ελλάδα. 

Θα περίμενε λοιπόν κανείς μετά από 38 χρόνια να βρει  ένα κτήριο σχολής  φοβερό ή τουλάχιστον αντάξιο της ιστορίας του τμήματος μηχανικών Η/Υ και της συνεισφοράς του στην επιστημονική πρόοδο της χώρας.  Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα.

Όλα αυτά τα 38 χρόνια το τμήμα δεν έχει δικό του κτήριο αλλά στεγάζεται στο λεγόμενο "κτήριο Β" που είναι ένα από τα δυο πρώτα κτήρια του Πανεπιστημίου όταν κτίστηκε η πανεπιστημιούπολη στο Ρίο τη δεκαετία του 70. Θα περίμενε κανείς ότι πρώτα φτιάχνονται τα κτήρια (η γενικότερα οι υλικοτεχνικές υποδομές) και μετά έρχονται οι φοιτητές, αλλά στην Ελλάδα ζούμε οπότε ας το προσπεράσουμε... Πέρασαν καμια 15 με 20  χρόνια και κάποια στιγμή προς τα τέλη της δεκαετίας του 1990 ξεκίνησε η διαδικασία για  κατασκευαστεί ένα "σύγχρονο"  λειτουργικο κτήριο που θα κάλυπτε πλήρως τις ανάγκες μιας από τις καλύτερες (τότε) πολυτεχνικές σχολές της Ελλάδας. Μιλάμε για "χρυσές" εποχές και όλοι καταλαβαινόμαστε.  Οκταετία Σημίτη, ανάπτυξη στο φουλ, "εκσυγχρονισμός", μετά ευρώ, μετά Ολυμπιάδα και εποχές Καραμανλή (επίσης καλές εποχές τουλάχιστον τα πρώτα 3-4 χρόνια).

Ε λοιπόν ας σκεφτούμε λίγο πόσα πακέτα Ντελόρ, μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα (ΜΟΠ), κοινοτικά πλαίσια στήριξης (1,2,3) και επιχειρησιακά προγράμματα ΕΣΠΑ κλπ. πέρασαν (μιλάμε για δισεκατομμύρια ευρώ)   για να φτάσουμε στο 2018 , σε μια χρεοκοπημένη πλέον χώρα να μιλάμε ακόμα (!) για νέο κτήριο της σχολής!! (το οποίο  τουλάχιστον σύμφωνα με όσα λέγονται "κοντεύει" να ολοκληρωθεί).

 Εντωμεταξύ οι εποχές άλλαξαν, οι φοιτητές του τμήματος δεν είναι πια 100 (αλλά άνω των 250) και η σχολή πια είναι μια μεσαία σχολή πληροφορικής (έχοντας πια χάσει αρκετή από την αίγλη που είχε προηγούμενες δεκαετίες). Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι δεν είναι κάτι καινούριο οι τεράστιες καθυστερήσεις στην κατασκευή και παράδοση υλικοτεχνικών υποδομών. Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Πάτρας το οποίο ιδρύθηκε το 1967 και δικό του κτήριο απέκτησε το 2003!!! 

Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά. Το 2002 στην επίσημη ιστοσελίδα της σχολής διαβάζουμε τα εξής :

 "Το οικόπεδο στο οποίο θα ανεγερθεί το Κτίριο βρίσκεται στον χώρο της Πανεπιστημιουπόλεως στο Ρίο της Πάτρας. Για την ανέγερση του διατέθηκε επιφάνεια 10.000 τ.μ. Το κτίριο διασπάστηκε σε αυτοτελείς κτιριακές υποενότητες, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με δίκτυο διαδρόμων και πεζογεφυρών, έτσι ώστε να προσδίδουν σε όλο το κτίριο την αίσθηση του ανοικτού περισσότερο παρά του κλειστού κτιριακού χώρου. Ο υπαίθριος χώρος βρίσκεται σε διαλεκτική σχέση με τον στεγασμένο. Ο ένας εισέχει εις τον άλλο έτσι ώστε να δημιουργούνται κεντρικά πλατώματα, ημιυπαίθριοι χώροι και ήσυχες γωνιές για την ορθή και ισορροπημένη ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των φοιτητών.

Πολύ ωραία όλα αυτά όντως.

Τη μελέτη είχε αναλάβει το αρχιτεκτονικό γραφείο ΕΡΓΩΝ ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΗ ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΛΙΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Ε.Ε 

Δε γνωρίζουμε ακριβώς ποια είναι τα σχέδια του νέου τμήματος (εκτός από κάποιες εικόνες που είχαν ανέβει στην παλαιά σελίδα του τμήματος) αλλά σίγουρα αυτά έγιναν με βάση τον αριθμό φοιτητών τα τέλη της δεκαετίας του 90 και αρχών του 2000. Τα χρόνια πέρασαν όμως και άλλαξαν και οι απαιτήσεις. Κάποτε το καμάρι μιας σχολής Η/Υ ήταν ένα καλό υπολογιστικό κέντρο (σίγουρα ένα μοντέρνο καλό υπολογιστικό κέντρο είναι από τα αυτονόητα μιας σχολής Η/Υ αλλά δεν έχει την ίδια βαρύτητα όπως πριν 20-30 χρόνια), σήμερα και το τελευταίο παιδάκι έχει μια παντόφλα smartphone στο χέρι οπότε καταλαβαίνουμε ότι πάνε οι παλιές εποχές και όταν σχεδιάζεις κάτι και το υλοποιείς με καθυστέρηση 20 χρόνων κάτι δεν πάει καλά. Στη φωτογραφία βλέπουμε κάτοψη του ισογείου του νέου κτηρίου όπως είχε παρουσιαστεί το 2002.

Το κτήριο  αρχίζει να κατασκευάζεται. Δε μπορέσαμε να βρούμε ποιος ακριβώς ήταν ο προϋπολογισμός του έργου και ποια τεχνική εταιρεία ανέλαβε την κατασκευή του. Πάντως από το 2002 φτάσαμε στο 2012, 10 χρόνια μετά και ακόμα κτήριο έτοιμο δεν υπήρχε. Είχε όμως κατασκευαστεί κατά ένα μεγάλο μέρος. Στη φωτογραφίες που ακολουθούν (του 2012) βλέπουμε ότι δεν λείπουν και πάρα πολλά για την ολοκληρωση του κτηρίου. Όμως ακόμα δεν ήταν έτοιμο για να παραδοθεί.

Κεντρική είσοδος (2012)

Την ίδια χρονιά διαβάζουμε στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ (με ημερομηνία 24/12/2012) ότι έχουμε : Ένταξη της Πράξης "ΚΤΗΡΙΟ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Η/Υ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ (Α' ΦΑΣΗ)" με κωδικό MIS 423509 στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα "Δυτική Ελλάδα - Πελοπόννησος - Ιόνιοι Νήσοι"

Στη συνέχεια διαβάζουμε:

Αντικείμενο της παρούσας πράξης είναι η εκτέλεση των οικοδομικών και των ηλεκρομηχανολογικών εργασιών για την ανέγερση τμημάτων του κτιρίου του τμήματος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής. Τα τμήματα που κατασκευάζονται με το παρόν έργο είναι τα παρακάτω:
- Τμήματα Α1,Α2,Α3: Κτίρια γραφείων
- Τμήματα Β2,Β3: Κτίρια Εργαστηρίων
- Τμήμα Γ2: Κτίριο Βιβλιοθήκης και Διοίκησης 
- Τμήμα Ε: από το οποίο κατασκευάζεται μόνο το κέλυφος προορίζεται για
υπολογιστικό κέντρο.

Η χρονική διάρκεια υλοποίησης της πράξης είναι 106.58 (μήνες) (!!)

Το κτήριο όπως ήταν το 2012

Προφανώς λοιπόν ένα μεγάλο τμήμα του έργου δεν είχε ολοκληρωθεί. Στη φωτογραφία (του 2012) φαίνεται το νέο κτήριο από την εκκλησία της Υπαπαντής (στο κάτω Καστρίτσι). Εξωτερικά το κτήριο φαίνεται σχεδόν έτοιμο. Φανταζόμαστε όλοι ότι (άγνωστο για πιο λόγο, κανείς δεν ενημέρωσε ποτέ κανέναν)  ο προηγούμενος εργολάβος δεν ολοκλήρωσε το έργο και έτσι "μπήκε" στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα μήπως και τελειώσει.  Ε λοιπόν το ανέκδοτο είναι ότι φτάσαμε σήμερα να είμαστε στο 2018 (Μάϊος) δηλαδή πέρασαν 6 χρόνια και ακόμα το κτήριο δεν έχει παραδοθεί!!

Δηλαδή σε μια χώρα που είναι 40 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να φτιάξουμε ένα σχετικά μικρό κτήριο μιας σχολής ενός πανεπιστημίου (δεν είναι και τα κεντρικά της NASA) πρέπει να περάσουν γύρω στα 15-17 χρονάκια!! Για να γελάσουμε (ή να κλάψουμε) να θυμηθούμε την αντίστοιχη περίπτωση της μεγάλης περιμετρικής Πατρών που πήρε 18 χρόνια για 18 χιλιόμετρα!! (χιλιόμετρο και χρόνος!!) 

(Παρένθεση: ήμουν αυτόπτης μάρτυρας όταν το 2003 υπό βροχή έριχναν άσφαλτο για να έρθει την άλλη μέρα να κάνει τα εγκαίνια ο τότε πρωθυπουργός κ. Σημίτης)

Πριν λίγες μέρες στη σελίδα του τμήματος στο facebook αναρτήθηκαν κάποιες νέες φωτογραφίες από το κτήριο κατά την επίσκεψη των καθηγητών του τμήματος εκεί και την ξενάγησή τους. Στη φωτογραφία βλέπουμε ότι σχεδόν δεν έχει αλλάξει τίποτα στον εξωτερικό χώρο (καμία διαμόρφωση ούτε parking ούτε τίποτα κάτι αγριοχορτάρια) αλλά φανταζόμαστε θα έχει ολοκληρωθεί το εσωτερικό, όπως φαίνεται και από τις υπόλοιπες φωτογραφίες. 

Το κτήριο εξωτερικά (Μάϊος 2018)

Κλείνοντας, εμείς ας ελπίσουμε (έστω και μετά από τόσα πολλά χρόνια)  να λειτουργήσει επιτέλους το κτήριο και να αποκτήσει η σχολή των μηχανικών Η/Υ ένα χώρο αντάξιο στην ιστορία της και την προσφορά της στη χώρα. Και ας ελπίσουμε επιπλέον, σε μια χώρα πτωχευμένη - όπως έχει καταντήσει η πατρίδα μας - και αγουροξυπνημένη  από το λήθαργο του μεγάλου φαγοποτιού των προηγούμενων δεκαετιών, σε μια χώρα που έχει διώξει χιλιάδες άντρες και γυναίκες γιατί δεν υπάρχουν δουλειές, σε μια χώρα που το δημόσιο πανεπιστήμιο πληρώνεται από το κράτος αλλά διοικείται μόνο του, να γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχει πια το περιθώριο να στερούνται βασικές υποδομές οι αυριανές γενιές Ελλήνων που θα παλέψουν να βγάλουν την πατρίδα μας από το βούρκο που έχει βυθιστεί.